Ellie, onze lieve, begaafde en sociaalbewogen dochter
Ellie is geboren op 6 augustus 1983 om 00.24 uur, woog 3220 gram en was 51 centimeter. Een baby goed op gewicht. Ze huilde heel zachtjes en kwam niet snel op kleur, daar maakten wij ons wel een beetje zorgen over. Het verloskundig team stelde ons gerust en zei dat Ellie waarschijnlijk moe was van de bevalling. Nadat een verloskundige geprobeerd had om haar wat te drinken te geven, ging Ellie gewoon naar de babykamer.
Vroeg in de ochtend kwamen de baby’s terug op zaal en daar zag ik dat Ellie haar kleur nog steeds niet goed was. Op dat moment kwam de verloskundige binnen en die heeft haar meegenomen. Ze dacht dat er nog wat vocht in haar longen zou kunnen zitten van de bevalling. Dit was niet het geval en er werd contact opgenomen met het Juliana Kinderziekenhuis. Ellie werd met een speciale couveuse naar dat ziekenhuis overgebracht. Na een aantal onderzoeken werd ze overgeplaatst naar het Academisch Ziekenhuis in Leiden.
Een levensreddende operatie
In het Academisch Ziekenhuis in Leiden werd een hartkatheterisatie uitgevoerd. Hierbij werd een bijna afgesloten longslagader geconstateerd met een opening in een hartklep. Ook bleek Ellies hart omgedraaid: de kamers zaten op de plaats van boezems. De artsen vertelden dat Ellie een levensreddende operatie moest ondergaan waarbij de longslagader werd omgeleid zodat ze voldoende zuurstof zou krijgen.
Onze vraag aan de artsen was of Ellie een goed leven kon hebben. Als de operatie verloopt zoals ze hoopten, zou Ellie inderdaad een goed leven hebben. Natuurlijk wel in het achterhoofd houdend dat haar uithoudingsvermogen misschien iets minder zal zijn. Laat op de avond van 6 augustus werd Ellie geopereerd. De operatie was geslaagd en het herstel kon beginnen. Ellie is op 14 oktober naar huis gekomen.
Een oogje in het zeil
Op haar 6e kreeg Ellie een grote operatie: een transpositie van de grote vaten en een pacemaker. Toch groeide Ellie op als een ‘gewoon’ kind dat met alles met mate kon meedoen en net als haar twee broers genoot van het kind-zijn. Met z’n drieën naar buiten, na schooltijd met de kinderen uit de buurt op het pleintje spelen met allerlei balspelletjes. Daar kon ze gewoon bij meedoen. Haar twee broers hielden altijd een oogje in het zeil.
Als ouders zijn we alert geweest of zij het qua uithoudingsvermogen kon uithouden wanneer we gingen wandelen op vakantie in de Ardennen: lukt het haar om een grote afstand met hoogteverschillen te lopen? Dat ging prima, al waren Ellie en ik blij wanneer we een bankje onderweg zagen en tegen elkaar zeiden: “O wat fijn, een bankje om bij te komen”. Of het zwemmen in de wildwaterbaan en het golfslagbad, en daarna samen even opwarmen in het bubbelbad.
Altijd oprecht begaan
Ellie had een bijbaantje bij de Hema waar ze van genoot en waar ze veel vrienden aan heeft overgehouden. Vrienden waren haar heel dierbaar en ze hield daar altijd een warm contact mee. Ze kon oprecht blij zijn voor haar vrienden en was begaan met hun allen.
Ellie wist al heel vroeg dat ze doktersassistente wilde worden, mensen helpen. Die wens is uitgekomen. Na haar middelbareschoolopleiding is ze naar het ROC gegaan en heeft haar doktersassistentediploma behaald. Ze ging werken bij het HagaZiekenhuis op de cardiologie. Later heeft ze ook bij twee huisartsen met heel veel plezier als doktersassistente gewerkt. Altijd oprecht begaan met de patiënten.
Een opname met impact
Ellie voelde zich in juli 2012 niet lekker. De huisarts waar ze werkte nam een bloedtest bij haar af waaruit bleek dat er een bacterie in haar bloed zat. Een bezoek aan de eerste hulp van het AMC leerde dat Ellie endocarditis had en met spoed opgenomen moest worden. De endocarditis zat op de pacemaker en de draden van de pacemaker. Later bleek dat ook de hartklep aangetast was. De pacemaker moest worden uitgezet zodat de antibiotica hun werk konden doen.
Tijdens de opname kreeg Ellie op 12 september 2012 een hartstilstand. Het crashteam heeft Ellie op tijd kunnen redden. Het medisch team besloot hierop dat de pacemaker en de draden moesten worden verwijderd. Dit was niet zonder gevaar omdat dit moest gebeuren met behulp van een laser. De operatie is gelukt en eind oktober 2012 kwam Ellie uit het ziekenhuis.
Een andere invulling
Jaren voordat ze was opgenomen, heeft Ellie haar man Maarten leren kennen in het HagaZiekenhuis, waar ze allebei werkten. Tijdens haar ziekenhuisopname heeft Maarten Ellie ten huwelijk gevraagd. Hiervoor heeft hij de hulp van verpleegkundigen van het AMC ingeschakeld. Op de dag van het aanzoek hebben ze een geweldige dag gehad.
Ellie mocht helaas niet zwanger raken. Een zwangerschap zou de druk op de hartkamers te veel verhogen waardoor ze de zwangerschap niet zou overleven en mogelijk de baby ook niet. Dat was erg verdrietig voor haar. Ze zei tegen mij: “Mam, ik mag twee dagen verdrietig zijn daarna moet ik weer verder. Maarten en ik moeten hier een andere invulling aan gaan geven.” Ik zag soms aan haar dat het verdriet er nog zat wanneer ze naar haar neefjes en nichtje keek. Maar zoals altijd heeft ze zich daar goed en sterk doorheen geslagen.
Een zwaar verlies
Ellie en Maarten hebben een mooi huis gekocht en mooie reizen gemaakt. Waar Ellie van genoot waren de vakanties met de broer en vrouw van Maarten naar Spanje met de tent. Dat heeft geresulteerd dat ze kort voor ze overleed op zoek was naar een caravan. Ze zouden de zaterdag voordat ze overleed naar een caravan gaan kijken met een optie tot kopen. Helaas is het daar niet meer van gekomen.
Op vrijdag 25 maart 2022 is Ellie onverwachts overleden aan endocarditis. De bacterie die in haar lichaam is gekomen, greep verwoestend om zich heen en brak alle vitale organen af. Het verlies van een lieve, begaafde en sociaalbewogen dochter valt ons zwaar. Tim heeft de Stichting Pace Makers in het leven geroepen ter nagedachtenis en om het verhaal van Ellie te vertellen om zo de bewustwording en kennis onder de risicogroepen te vergroten over de ziekte endocarditis.
